Fatima is voor ons even een tussenstop naar een volgende bestemming, meer het binnenland in. We hebben er al wat verhalen over gehoord, dus we zijn wel benieuwd wat we daar aan gaan treffen.
Bereikbaarheid
De weg er naar toe (we komen vanaf Alcobaça) is met name in de buurt van Fátima erg slecht. Zo smal, bochtig en slecht, dat we ons afvragen of we wel goed rijden. Dat blijkt wel het geval te zijn, want ineens zijn we er. We hadden verwacht dat naar een dergelijke trekpleister de wegen toch wat beter onderhouden zouden zijn en beter bewegwijzerd. Of komt iedereen soms vanuit een andere richting aanrijden dan wij?
CP
Nou ja, de camperplaats is in ieder geval dik in orde. Het is een voor campers gereserveerd onderdeel van een van de vele parkeerplaatsen rond het heiligdom, berekend op grote verkeersstromen. Water, afvalbakken, WC’s en zelfs douches zijn beschikbaar. Stroom is er niet, maar daar voorzien we zelf in.
Basilica de Na. Senhora do Rosario de Fátima
De P-plaatsen liggen in een halve cirkel rond de Basilica de Nossa Senhora do Rosario de Fátima en je loopt er in een minuutje naar toe via een prachtige tuin met mooie bomen. De kerk zelf is vrij kaal, vergeleken bij de enorme goudsmuk die we vaak in andere Portugese kerken hebben gezien. Hij doet zelfs wat klinisch aan. De overwegende kleur is wit. Kleuren komen voornamelijk van schilderijen en prachtige gebrandschilderde ramen.
Buiten de kerk strekken twee colonnades zich als kromme armen uit, als ware het de Sint Pieter in Rome. In deze colonnades bevinden zich keramische tableaus die de statiën uitbeelden. Midden op het enorme plein bevindt zich een standbeeld van het heilig hart van Jezus en – rechts vanuit de kerk gezien – ligt de kapel van de verschijning (we dachten door de bouwwijze dat het misschien het restaurant was, maar dat leek ons al niet waarschijnlijk). Het is een rustige en serene plek waar iedere gelovige in zichzelf gekeerd zit te mediteren.
Naast de kapel staat een enorme 100 jaar oude olijfboom en aan de andere kant staat de enorme afzuigkap, waaronder op schier industriële wijze kaarsen worden gebrand, in stapels aangevoerd door de gelovigen. Door de hitte en de afzuigkappen gaat dat branden als een tierelier en smelten de kaarsen voor je ogen weg.
Merkwaardig dat op een plek als dit beelden bij je binnen komen van vagevuur en hel. In de stalletjes er naast staan naast kaarsen ook andere wassen objecten als poppen, handen en voeten uitgestald en ineens krijgen we een ‘Aha-momentje’ waarbij we terug moeten denken aan het Ermita de San Roque. We blijven dat toch echt creepy vinden…
Respect
U merkt het vast wel aan ons schrijven…. we zijn niet gelovig en met name de toeters en bellen die daarbij komen kijken: die snappen we niet zo, maar we begrijpen dat het voor anderen een bron van steun en zingeving kan zijn, laat dat gezegd zijn. Voor ons is het een dagje uit, waarbij we genieten van alle indrukken en kunstuitingen. Uit respect proberen we dan ook zoveel mogelijk ons gedrag aan te passen aan de omgeving. We hebben dus ook geen mensen met of bij de kaarsen of bij de kapel gefotografeerd.
We zien uit naar onze volgende bestemming: Tomar
Heb je iets aan onze informatie gehad?
Dan zouden we het zéér waarderen als je dat wilt vermelden op je site of social media (liefst natuurlijk met een link naar deze pagina:)
Wil je weten wie wij zijn en wat we doen? Lees dan Over ons