Hoe dan?
We rijden van Münster eerst naar de Externsteine. Deze stop stond al lang op ons programma. Een fraaie rotsformatie die hoog uit torent boven het landschap. Een surrealistisch gezicht. Je vraagt je automatisch af hoe dit tot stand is gekomen. Het gebied is vrij toegankelijk, maar alleen voor het parkeren dient betaald te worden. Rondom de rotsen is een groot park waar je fijn kunt wandelen.
De (tussen)stop ging er uit
We rijden door naar Höxter. Een camperplaats aan de Wezer op de grens van Noordrijn-Westfalen en Nedersaxen. Het was gedacht als tussenstop (aankomen-slaper-verder), maar we blijven we uiteindelijk 4 dagen in Höxter, omdat André na de avondmaaltijd een forse buikgriep blijkt te hebben en drie dagen nodig blijkt te hebben om koortsvrij en enigszins fit verder te kunnen chaufferen. Gelukkig bleek het een fijne CP en het weer was uitstekend en daarnaast bleken de maaltijden bij de snackbar annex biergarten op de hoek zijn ook goed te pruimen (zegt Margret – André hoefde voorlopig even geen volledige maaltijd).
Verrassende architectuur
De laatste dag bezoeken we gelukkig nog wel dit alleraardigste stadje, althans het oude gedeelte daarvan. In plaats van naar de obligate oversized kerken kijken we ditmaal onze ogen uit naar de met veel houtsnijwerk versierde en vrolijk geverfde gevels. Dat is toch bepaald weer wat anders dan – zeg – vakwerkhuizen. Dit stadje aan de Weser blijft voorlopig wel even op ons netvlies hangen!
Volgende etappe: Saxisch Zwitserland