Met het pontje naar Cádiz
We nemen het pontje van El Puerto de Santa Maria naar Cádiz en onze fietsen kunnen mee. Mocht je dit ook willen, check dan tevoren of er hier nog plaats voor is, want er kunnen maar een paar fietsen mee. Vergeet niet bij aankomst ook even te regelen dat ze bij de retour vaart ook weer mee kunnen!
Cádiz is een prachtige dagtrip. Je kunt hier overigens best een paar dagen doorbrengen, maar wij hebben maar een paar uur de tijd tot we met het pontje terug varen. Wat we deze keer niet zien doen we een volgende keer wel.
We halen de fietsen uit de boot en trappen richting uitgang, waar we bestraffend door de douane worden aangesproken: niet fietsen hier! Dit is een internationale haven met zwaar vrachtverkeer, dus we hebben alle begrip hiervoor.
Plaza de San Juan de Dios
Direct vanuit de haven kom je binnen in het hart van Cádiz: het Plaza de San Juan de Dios, met daaraan het bureau voor toerisme en het stadhuis. Daarnaast staat de 14e-eeuwse Iglesia de San Juan de Dios, waarvan je vanaf de buitenkant alleen de toren uit 1768 ziet. De façade aan het plein ziet er uit als een gewoon gebouw. Alleen de poort wijst op een oudere datering.
Catedral de la Santa Cruz de Cádiz
We rijden door naar het Romeinse theater, dat op dat moment helaas niet toegankelijk is. Dan maar via de Campo del Sur naar de Catedral de la Santa Cruz de Cádiz. We moeten ons tussen de kerststalletjes door worstelen om een foto van de imposante façade te kunnen maken.
De Kathedraal van het Heilig Kruis van Cádiz (1722 – 1838) is de zetelkerk van het bisdom Cádiz en Ceuta. Ze staat op de plaats van een oude moskee, die in 1260 in opdracht van Alfonso X El Sabio werd omgebouwd tot kathedraal en die helaas in 1596 werd vernield door een Engels-Nederlands eskader onder bevel van admiraal Howard dat Cadiz.
De bouw van de nieuwe -barokke – kathedraal werd geleid door verschillende, elkaar opvolgende architecten waardoor de bouw uiteindelijk 116 jaar duurde. Door de lange bouwtijd onderging het een aantal wijzigingen. Hierdoor bevat de kathedraal ook rococo- en neoclassicistische elementen.
In de kapellen hangen vele schilderijen en worden relikwieën bewaard uit de vroegere kathedraal en uit kloosters uit heel Spanje. In de fraaie crypte ligt onder andere de componist Manuel de Falla (geboren in Cádiz) begraven. Eén van de torens is geopend voor het publiek en kan worden beklommen.
Binnenstad
We lopen via de Arco de la Rosa verder. Het is zondag en de meeste winkels zijn gesloten, maar een aantal bars is wel open. Zoals overal in Spanje heeft zowat iedere straat (maar in elk geval iedere wijk) zijn eigen barretje en sommige wel meer dan één. Volgende keer gaan we beslist op een doordeweekse dag, zodat we ook nog wat kunnen shoppen.
We eten in de Freiadura Marisqueria Las Flores 1, een visrestaurant aan het Plaza Topete, waar het werkelijk afgeladen druk is. Er komen mensen van heide en verre om hier een vismaaltijd te nuttigen. Na onze eerste bestelling willen we meer en bestellen nog een ronde. Intussen zien we dat er hier ook afgehaald wordt. Een héél goed lopende tent. Ze staan zelfs buiten in de rij voor een plaatsje.
We bezoeken (zoals in veel plaatsen waar we komen) ook de markthal. Altijd leuk die bedrijvigheid. En je ziet vooral de rijkdom van de zee af aan de variëteit aan verse vis, schaal- en schelpdieren.
Iglesia de Santiago Apóstol
Op de terugweg naar de fietsen gaan we ook nog de Iglesia de Santiago Apóstol in. Vanaf het Plaza de la Catedral doet deze kerk met zijn typische uiterlijk en de palmbomen ervoor wel heel erg ‘oosters’ aan.
De kerk was het hoofdkwartier van het College van de Compagnie van Jezus van deze stad, waarvan nu alleen de kerk overblijft. Na de aanval en plundering van de stad Cádiz, bleef het College in zo’n slechte staat achter dat de oorspronkelijke tempel werd herbouwd in de maniëristische stijl, die ook de Gesú in Rome kenmerkt en die is overgenomen in veel jezuïetenkerken. De bouw van deze kerk uit 1635 is het werk van jezuïetenbroeder Alonso Romero en duurde ongeveer twaalf jaar.
We staan versteld van het exterieur èn interieur van deze geweldige kerk. De hoofdgevel bevindt zich aan het Kathedraalplein en wordt gekenmerkt door pilasters die in Ionische stijl tegen de muur leunen, gemaakt met de traditionele steenhouwerij die zo kenmerkend is voor deze stad. De frontons zijn gemaakt van marmer in maniëristische stijl, waarvan er één uitkijkt op het plein en de andere uitkijkt op Calle de Santiago. De kerk heeft een enkele schuine toren, in twee delen, waarvan de bovenste een achthoekig plan heeft, dat eindigt in een originele bolvormige koepel, een werk uit de 18e eeuw.
Binnenin bevinden zich een reeks interessante barokke altaarstukken uit de 17e eeuw, waaronder het Maggiore-altaarstuk van Alejandro Saavedra, terwijl de vergulde en polychrome schilderijen het werk zijn van Juan Gómez Couto.
We moeten zo langzamerhand terug naar de veerboot, dus pakken de fietsen en rijden om de oude stad heen naar de haven.
Op de pont terug knippen we nog wat leuke foto’s, waaronder een van NO-MAD vanaf de rivier Guadalete. Wat een heerlijke dag hebben we achter de rug!
Volgende etappe: Sanlucar de Barrameda